حمل و نقل دریایی در بندر تانجونگ پریوک
بندر تانجونگ پریوک، واقع در شمال جاکارتا، اندونزی، شلوغ‌ترین و پیشرفته‌ترین بندر دریایی کشور است. این بندر که بیش از 50 درصد از ترافیک بار ترانشیپمنت اندونزی را مدیریت می‌کند، نقش حیاتی در اقتصاد کشور ایفا می‌کند. این مقاله به جنبه‌های مختلف عملیات حمل و نقل دریایی در بندر تانجونگ پریوک می‌پردازد و اهمیت، زیرساخت‌ها، چالش‌ها و چشم‌اندازهای آینده آن را بررسی می‌کند.
پیشینه تاریخی
تاریخچه بندر تانجونگ پریوک به اواخر قرن نوزدهم بازمی‌گردد، زمانی که برای جایگزینی بندر قدیمی سوندا کلاپا که برای ترافیک دریایی رو به افزایش ناکافی بود، ساخته شد. این بندر در سال 1886 به طور رسمی افتتاح شد و از آن زمان تاکنون چندین بار گسترش و مدرن‌سازی شده است تا حجم رو به رشد تجارت را مدیریت کند.
زیرساخت‌ها و امکانات
بندر تانجونگ پریوک مساحتی حدود 1028 هکتار را پوشش می‌دهد و دارای 76 اسکله و 20 ترمینال است که برای مدیریت انواع مختلف بارها از جمله بارهای عمومی، فله مایع، فله خشک و کانتینرها طراحی شده است. این بندر مجهز به امکانات ویژه برای تانکرهای نفت، کشتی‌های حامل مواد شیمیایی، ضایعات فلزی و خدمات مسافری است.
امکانات کلیدی شامل:
- ترمینال‌های کانتینری: این بندر دارای چندین ترمینال کانتینری با ظرفیت ترکیبی حدود 8 میلیون TEU (واحد معادل بیست فوت) است. در سال‌های اخیر، این بندر بین 6.2 میلیون تا 7.8 میلیون TEU را سالانه مدیریت کرده است.
- ترمینال‌های فله: این ترمینال‌ها بارهای فله خشک و مایع را مدیریت می‌کنند، از جمله کالاهایی مانند زغال سنگ، روغن پالم و مواد شیمیایی.
- ترمینال‌های مسافری: تانجونگ پریوک همچنین به عنوان یک مرکز برای کشتی‌های مسافری عمل می‌کند و جاکارتا را به مقاصد مختلف داخلی و بین‌المللی متصل می‌کند.
کارایی عملیاتی
با وجود نقش حیاتی خود، بندر تانجونگ پریوک با چالش‌هایی در زمینه کارایی عملیاتی مواجه بوده است. یکی از مشکلات عمده، زمان طولانی نگهداری کانتینرها بوده است که هزینه‌های لجستیکی برای کسب و کارها را افزایش داده است. میانگین زمان نگهداری در بندر در سال 2013 حدود 6.4 روز گزارش شده است که از 4.8 روز در سال 2010 افزایش یافته است. تلاش‌ها برای کاهش زمان نگهداری شامل اجرای سیستم ICT برای تسریع پردازش اسناد و معرفی نرخ‌های بالاتر ذخیره‌سازی برای جلوگیری از نگهداری طولانی مدت کانتینرها در داخل بندر بوده است.
تاثیر اقتصادی
بندر تانجونگ پریوک یک دروازه حیاتی برای تجارت بین‌المللی اندونزی است و دو سوم ترافیک کانتینری کشور را مدیریت می‌کند. کارایی بندر مستقیماً بر هزینه کالاها و رقابت‌پذیری صادرات اندونزی تأثیر می‌گذارد. هزینه‌های بالای لجستیکی که حدود 24 درصد از تولید ناخالص داخلی اندونزی را تشکیل می‌دهد، یک نگرانی عمده بوده است. بهبود عملیات بندری برای کاهش این هزینه‌ها و افزایش رشد اقتصادی کلی کشور ضروری است.
چشم‌اندازهای آینده
آینده بندر تانجونگ پریوک با گسترش‌های جاری و برنامه‌ریزی شده که هدف آن افزایش ظرفیت و بهبود کارایی است، امیدوارکننده به نظر می‌رسد. پروژه نیو پریوک، که به عنوان بندر کالیبارو نیز شناخته می‌شود، یک ابتکار توسعه عمده است که شامل ساخت ترمینال‌های جدید و زیرساخت‌های پشتیبانی است. انتظار می‌رود این پروژه به طور قابل توجهی ظرفیت بندر را افزایش داده و ازدحام را کاهش دهد.
نتیجه‌گیری
بندر تانجونگ پریوک همچنان به عنوان یک ستون فقرات زیرساخت دریایی اندونزی باقی می‌ماند و نقش محوری در تجارت و توسعه اقتصادی کشور ایفا می‌کند. در حالی که چالش‌هایی مانند زمان طولانی نگهداری و هزینه‌های بالای لجستیکی همچنان وجود دارد، بهبودها و گسترش‌های جاری نوید آینده‌ای کارآمدتر و رقابتی‌تر برای عملیات حمل و نقل دریایی در این بندر حیاتی را می‌دهند.
اگر سوال خاصی دارید یا به جزئیات بیشتری درباره بندر تانجونگ پریوک نیاز دارید، کارشناسان لجستیک ایران پاسخگوی شما هستند!
